زلف در دست صبا گوش به فرمان رقیب            این چنین با همه در ساخته ای یعنی چه

شاه خوبانی و منظور گدایان شده ای                    قدر این مرتبه نشناخته ای یعنی چه

نه سر زلف خود اول تو به دستم دادی                     بازم از پای در انداخته ای یعنی چه

سخنت رمز دهان گفت و کمر سر درون                  و ز میان تیغ به ما آخته ای یعنی چه

هر کی از مهره مهر تو به نقشی مشغول             عاقبت با همه کج باخته ای یعنی چه

حافظا در دل تنگت چو فرود آمد یار                           خانه از غیر نپرداخته ای یعنی چه